Mijn bever en ik

'llo beverfans!

Zoals zovelen besteed ik mijn vrije uurtjes aan het bestuderen van bevers in de vrije natuur en aan het verzorgen van deze wondere dieren. Vandaag kwam ik tijdens 1 van mijn tripjes door Canada een uitzonderlijk fraai exemplaar tegen, dat aan de sporen te zien net was aangerand en bruut verkracht door een eland. Ik doopte het arme getraumatiseerde dier Castor de Dikke Vette Bruine Bever en nam het mee naar mijn blokhut. Nadat ik Castor even de tijd had gegeven om van de shock te bekomen en zijn uitgerekte lichaamsopeningen weer in de plooi te krijgen, gaf ik hem een welverdiend maal van wilgentwijgen. Toen gaf ik hem een lekker warm bad, waarmee ik aankom bij het onderwerp van deze topic. Het wassen van bevers is uitermate belangrijk. Het houdt hun vacht dik, glanzend en waterdicht. 1 van de goede oude trukjes om een bever kalm te krijgen tijdens het soppen, is het zingen van een wasliedje. Voor de liefhebbers sluit ik een zelfgecomponeerd wasliedje bij:

Als het liedje wat wazig is, klik er gewoon op, we zouden niet willen dat onze bevers in de war raken door een foute noot of wel? Na zijn badje was Castor helemaal mak en soezig. Hij leek me volledig opgeknapt, dus heb ik hem weer losgelaten. Weet wel, indien men een bever terug in het wild zet dien je ze hard uit het raam te gooien, dit houdt ze alert. Nu maar hopen dat hij beter uitkijkt voor elanden ; )
Toedeloe beverfanaten!